Een beetje alsof je droomt

Ik schrijf dit om half drie in de bus van Oslo naar Elverum, om het later online te gooien. Als ik nu om me heen kijk zie ik overal al een klein laagje sneeuw, maar het is tot nu toe wel minder koud dan ik had gedacht. De thermometer hier staat ‘maar’ op nul graden, al voelt het wel als - 5. Nog geen temperatuurshock dus, alleen uitkijken dat je niet op je plaat gaat op het ijs op de weg (bijna beginnersfout #1). Het is tot nu toe een verzameling van dikke jassen, winterschoenen en hippe mensen. En fjorden, het is dat het raam van de bus zo vies is, anders had ik een mooie foto kunnen maken.

Toen het vliegtuig vanochtend vertrok was het dus een beetje alsof je droomt. Je weet wel dat het gebeurt, maar is het nou echt, of niet? Nu ga ik merken of alles wat ik heb aangeschaft warm en waterdicht genoeg is en of ik echt zo sportief ben als ik denk (je kan jezelf heel sportief denken namelijk..). Ondertussen zijn we al 6 strooiwagens gepasseerd, inclusief sneeuwschuiver aan de voorkant en zou het in Elverum -10 moeten zijn, dus dat belooft ook wat.

Door de spanning merk ik nu pas dat ik alleen maar een bak yoghurt, een plak cake (thanks KLM) en een koffie op heb, dus dat gaat al goed (sorry mam, ik zal nu weer beter op mezelf letten).

Maar: mijn voeten zijn nog warm, al mijn tassen en koffer zijn nog heel (ja, drie zijn er van mij..) en in mijn bezit en het is hier zo ongelofelijk mooi. No stress. (Oke, het wordt al wel donker, maar dat wist ik wel van tevoren..)